| |
| |
| |
David bidt Godt seer vyerighlick om behoudenisse, volgens sijn vertrouwen, dat hy alleen op hem stelt: om oorsake van blijdtschap te hebben, in plaetse van sijn tegenwoordigh bitter lijden, dat hem vrienden ende vyanden, met woorden ende wercken, aendoen. Ende gevoelende de vrucht sijns gebedts, roemt hy Godts voorsorge ende goedertierenheyt over alle geloovige, ende bysonderlick over hemselven.
| |
1
EEn Psalm Davids: voor den 1 Oppersanghmeester.
| |
2
Op u, O HEERE, a betrouw ick, en laet my niet beschaemt worden in eeuwigheyt; helpt my uyt door uwe 2 gerechtigheyt.
| |
3
Neyght uwe oore tot my, reddet my haestelick, weest my tot eenen 3 stercken rotzsteen: tot een 4 seer vast huys, om my te behouden.
| |
4
Want ghy zijt mijn steenrotze, ende mijne burcht; Leyt my dan, ende 5 voert my om uwes naems wille.
| |
5
Doet my uytgaen uyt het net, dat sy voor my 6 verborgen hebben; want ghy zijt mijne sterckte.
| |
6
b In uwe hant beveel ick mijnen 7 geest, ghy hebt my verlost, HEERE, ghy Godt der 8 waerheyt.
| |
7
Ick hate de gene, die op 9 valsche ydelheden acht nemen; ende ick betrouwe op den HEERE.
| |
8
Ick sal my verheugen ende verblijden in uwe goedertierenheyt, omdat ghy mijne elende hebt 10 aengesien, [ende] mijne ziele in benauwtheden 11 gekent.
| |
9
Ende en hebt my niet 12 overgelevert in de hant des vyants: ghy hebt mijne voeten doen staen in de ruymte.
| |
10
Zijt my genadigh, HEERE, want my is bange: 13 van verdriet is doorknaeght mijn’ ooge, mijne ziele, ende mijn buyck.
| |
11
Want mijn leven is verteert van droeffenisse, ende mijne jaren van suchten; mijne kracht is 14 vervallen door mijne 15 ongerechtigheyt: ende mijne beenderen zijn doorknaeght:
| |
12
Van wegen alle mijne wederpartijders ben ick, c oock mijnen nabueren, 16 grootelicks tot eenen smaet geworden, ende mijnen bekenden tot eenen schrick: die my op der straten sien, 17 vlieden van my wech.
| |
13
Ick ben uyt het herte vergeten, als een doode; Ick ben geworden als een 18 bedorven vat.
| |
14
Want ick hoorde de 19 nasprake 20 van velen; vreese is van rontsomme, dewijle sy t’samen tegen my raetslaen: sy 21 dencken mijne 22 ziele te nemen.
| |
15
Maer ick vertrouw’ op u, O HEERE; ick segge, Ghy zijt mijn Godt.
| |
16
Mijne 23 tijden zijn in uwe hant; reddet my van de hant mijner vyanden, ende van mijne vervolgers.
| |
17
Laet u 24 aengesicht over uwen knecht lichten; verlost my door uwe goedertierenheyt.
| |
18
HEERE, laet my niet beschaemt worden, want ick roep u aen; Laet de godtloose beschaemt worden, laetse swijgen in het 25 graf. | |
| |
| |
19
Laet de 26 valsche lippen stom worden, die hardt spreken tegen den rechtveerdigen, in hooghmoedt ende verachtinge.
| |
20
d O hoe 27 groot is u goet, dat ghy wech geleyt hebt voor de gene die u vreesen! [dat] ghy gewrocht hebt voor de gene die op u betrouwen, 28 in de tegenwoordigheyt der menschen kinderen!
| |
21
Ghy verberghtse in het verborgene 29 uwes aengesichts voor de 30 hooghmoedigheden 31 des mans; ghy versteecktse in eene hutte voor den 32 twist der tongen.
| |
22
33 Gelooft zy de HEERE, want hy heeft sijne goedertierenheyt aen my wonderlick 34 gemaeckt, [my voerende als] in eene 35 vaste stadt.
| |
23
Ick 36 seyde wel in mijn 37 haesten; Ick ben 38 afgesneden van voor uwe oogen: dan noch hoordet ghy de stemme mijner smeeckingen als ick tot u riep.
| |
24
Hebbet den HEERE lief, ghy alle sijne 39 gunstgenooten; [want] de HEERE behoedt de 40 geloovige, ende vergeldt overvloedelick den genen die hooghmoedt bedrijft.
| |
25
e 41 Zijt sterck, ende hy sal u-lieder herte verstercken; alle ghy die op den HEERE hopet.
|
-
1
- Siet Psalm 4. op vers 1.
-
a
- Psalm 22.6. ende 25.2, 3. ende 71.1, 2. Iesa. 49.23.
-
2
- Die vereyscht, dat ghy u woort houdet, ende mijne rechtveerdige sake voorstaet, als Psalm 71. vers 2.
-
3
- Hebr. rotzsteen der sterckte.
-
4
- Hebr. huys, ofte, plaetse der vastigheden, of, vestingen.
-
5
- Als een herder sijne schapen. Alsoo boven Psalm 23.2.
-
6
- D. in ’t verborgen, ofte heymelick geleyt hebben.
-
7
- Dat is, mijne ziele bevele ick uwe macht, bewaringe, sorge ende opsicht.
-
8
- Of, trouwe, D. ghy waerachtige, of, getrouwe Godt, die ghy uwe beloften, aen my gedaen, gehouden hebt.
-
9
- Ofte, nietige. Hebr. ydelheden der valsheyt, ofte, nietigheyt. Hy verstaet, die op vleeschelicke ende afgodische hulpe vertrouwen. Siet Deuter. 32. vers 21. 1.Reg. c. 16. vers 26. 2.Reg. c. 17. vers 15. Psalm 62. vers 11. Ierem. 2.5. ende 8. vers 19. ende 10.15. ende cap. 14. vers 22. ende cap. 23. vers 16. Rom. 1.21. Vergel. Levit. 19. op vers 4.
-
10
- Siet Genes. 16. op vers 13.
-
11
- My niet versmaet, maer bemint ende besorght. Vergel. Genes. 18. op vers 19. Psalm 1. op vers 6.
-
12
- Ofte, besloten, als elders.
-
14
- Als wanneer yemant door onvermogen ende swackheyt struyckelt ende daer henen valt. Vergel. Psalm 109.24. ende siet het contrarie Psalm 105.37.
-
15
- D. straffe mijner ongerechtigheyt. Siet Genes. 4.13. ende 19. op vers 15. ende vergel. Num. 14. op vers 33. Ier. 51. op vers 6.
-
c
- Iob 19.13. Psalm 38.12.
-
17
- Op datse by mijne wederpartijders niet suspect mogen worden, als ofse mijne sake toegedaen, ofte mijne vrienden waren.
-
18
- Ofte, vergaende, verloren gaende, ten naesten by bedorven, dat men gantsch weynigh ofte niet en acht, als nergens meer nut toe zijnde. Vergel. Deut. 26.5. Psalm 119. vers 176. item Ierem. 22.28.
-
19
- Ofte, faemroovinge, lasteringe, quaet spreken. Vergelijckt Ierem. cap. 20. vers 10.
-
21
- Ofte, practiseeren, maken aenslagen, om, etc.
-
22
- Dat is, mijn leven. Ofte aldus: Als sy t’samen tegen my raetslaen, soo dencken sy mijne ziele te nemen.
-
23
- D. mijn leven ende al mijn wedervaren: hoe het my oock soude mogen gaen, ick weet dat het alles aen u hanght, dat ghy het alles regeert, ende dat het niet en is in mijner vyanden macht.
-
24
- Siet Numer. 6. op versen 25, 26.
-
25
- Datse van der aerden wech genomen zijnde, hare quade practijcken, lasteringen, ende gewelt moeten laten aenstaen. Anders, laetse afgesneden, ofte, uytgeroeyt worden ten grave: gelijck het Hebreeusch woort oock genomen wort, Psalm 49.13, 21, etc.
-
26
- Hebr. lippen der valsheyt. siet Ps. 12. vers 3. ende 27. vers 12, etc.
-
d
- Iesa. 64.4. 1.Corinth. 2.9.
-
27
- Of, menighvuldigh. Dit siet wel op het goet, dat Godt den sijnen in het gemeyn, na ziele ende lichaem, bereyt ende voor hen, als in eene schatkamer, opgesloten heeft, om daer uyt ter bequamer ende bestemder tijt tot haren besten voor den dagh te brengen, ende hen te doen genieten; maer spruyt uyt overdenckinge van eene bysondere ende onverwachte wonderlicke verlossinge aen David bewesen, als hy in een seer groot perijckel was van overvallen te worden, ende niet en konde gedencken, dat Godt sulck eene verlossinge voor hem bereyt hadde, als hem wedervoer: waer over hy aldus met verwonderinge uytroept.
-
28
- Hebr. tegen over, voor, D. in het aenschouwen van al de werelt openbaer makende der vromen onschult, ende met uwe wonderlicke onvoorsiene hulpe bewijsende dat sy u lief zijn, die tot u haren toevlucht nemen met geloovige gebeden.
-
29
- Door betooninge van uwe vaderlicke gunste ende genadige tegenwoordigheyt, vertroost ende behoudt ghyse op eene wonderlicke verborgene wijse, waer van de werelt geen verstant en heeft, selfs dickwils in verborgene schuylplaetsen, daer ghyse henen leydt, het ooge op haer hebt, besorghtse ende beschutse. Dit is aen David wel gebleken. Siet oock 1.Reg. cap. 18. vers 4. ende 19.4, 5, 9, 11, etc. Hebr. 11.38. Vergelijckt oock Psalm 27.5. ende 32.7.
-
30
- Ofte, verbintenissen, t’samenkoppelingen, doorvlochtene, doornaeyde practijcken, ofte, rouwe aenslagen.
-
31
- Hier door kan men een groot ende machtigh persoon, als Saul, verstaen: ofte men kan ’t nemen, des mans, dat is, des menschen, der menschen, ofte, eens yegelicken.
-
32
- D. twistige tongen, die den vromen steeds allerley verdriet, moeyte, ende perijckel berockenen met achterklap ende valsche beschuldingen. Siet Psalm 35.11.
-
34
- D. op eene wonderbare wijse aen my bewesen. Vergelijckt Psalm 4. vers 4. siet het contrarie Deuter. 28. vers 59.
-
35
- Hebr. stadt der vastigheyt: Hy wil seggen, dat hem Godt soo wel bewaert heeft in het open velt, daer hy omcingelt scheen te wesen, ende niet te konnen ontkomen, als of hy in eene stercke vaste stadt geweest ware.
-
36
- Te weten, by my selven, dat is, ick dachte.
-
37
- Dit schijnt te sien op de historie 1.Sam. 23.26. alwaer het selve Hebreeusch woort van Davids haesten gebruyckt wort, dat hier staet: indien het Godt te dier tijt niet seer wonderbaerlick versien en hadde, soo was het na alle apparentie met David gedaen geweest. Siet de aengetogene plaetse.
-
38
- Het perijckel was soo groot ende klaer voor oogen, ende de ontkominge na menschelick oordeel soo onmogelick, ende ongelooflick, dat ick door menschelicke swackheyt ende verbaestheyt dachte, nu en siet Godt niet meer op my. Dat hy nochtans, niet tegenstaende dese verbaestheyt, tot Godt in desen noot seer smeeckelick gebeden heeft, betuyght het volgende. Vergelijckt Psalm 116. op vers 11. Ione 2.3.
-
39
- Siet Psalm 4. op vers 4.
-
40
- Ofte, getrouwe, waerachtige. Anders, bewaert getrouwigheden. Siet Psalm 12. op vers 2.
-
41
- Als Psalm 27.14. siet aldaer.
|