| |
| |
| |
De Propheet vermaent alle creaturen, soo hemelsche, als aerdtsche, maer insonderheyt den mensche, om Godt te loven van wegen sijne heerlickheyt ende macht, doch aldermeest om sijne goetgunstigheyt over sijne gemeynte.
| |
1
HAlelu-Iah. 1 Looft den HEERE 2 uyt de a hemelen: looft hem in de b hooghste plaetsen.
| |
2
Looft hem alle sijne Engelen: Looft hem 3 alle sijne heyrscharen.
| |
3
Looft hem sonne ende mane: Looft hem alle 4 ghy lichtende sterren.
| |
4
Looft hem ghy 5 hemelen der hemelen: ende 6 ghy wateren die boven de hemelen zijt:
| |
5
Datse den name des HEEREN loven: want c als hy ’t beval soo wierden sy geschapen.
| |
6
Ende d hy heeftse bevestight voor altoos in eeuwigheyt: hy e heeftse een orden gegeven, 7 die geen van hen sal overtreden.
| |
7
Looft den HEERE, 8 van der aerde: ghy 9 walvisschen ende alle afgronden.
| |
8
Vyer ende hagel, sneeuw ende damp: ghy stormwint, die 10 sijn woort doet.
| |
9
Ghy bergen ende alle heuvelen: vruchtboomen ende alle cederboomen.
| |
10
Het wildt gedierte, ende alle vee: kruypende gedierte, ende 11 gevleugelt gevogelte.
| |
11
Ghy Koningen der aerde, ende alle volcken: ghy Vorsten, ende alle Richters der aerde.
| |
12
Iongelingen, ende oock maeghden: ghy oude met de jonge.
| |
13
Datse den name des HEEREN loven: want f sijn name alleen is hooge verheven: sijne majesteyt is over de aerde, ende den hemel.
| |
14
Ende hy g heeft den 12 hoorn sijnes volcks verhooght, 13 den roem aller 14 sijner gunstgenooten, der kinderen Israëls, 15 des volcks dat naby hem is. Halelu-Iah.
|
-
1
- Dit woort staet hier in’t Hebreeusch in het veelvoudigh getal, ende alsoo doorgaens in desen Psalm, ende de twee navolgende.
-
2
- Ofte, [Ghy] van de hemelen, D. ghy hemelsche schepselen, soo wel de hemelen met hare inwoonders, als de sterren ende alle roeringen der selver. Alsoo oock vers 7.
-
3
- T.w. die in de hemelen zijt. siet de aenteeck. Gen. 2. op vers 1. Psalm 103. op vers 21.
-
4
- Hebr. sterren des lichts.
-
5
- Dat is, ghy alderhooghste hemelen. Siet Deut. cap. 10. op vers 14. 1.Reg. 8. op vers 27.
-
6
- D. die wolcken, die gelijck als in de locht (welcke mede hemel genoemt wort) hangen. siet Gen. 1. versen 6, 7. Iob 26. vers 8. ende 37.11.
-
c
- Gen. 1.6, 7, 8. etc. Psalm 33.6, 9.
-
d
- Psalm 104.5. ende 119.91.
-
e
- Iob 14.5, 13. ende 26.10. ende 38.33. Ierem. 31.35. ende 33.25.
-
7
- De sin is, geene van alle die dingen die hier boven genoemt zijn, en sullen d’ordre van Godt gestelt, overtreden.
-
8
- D. ghy schepselen op aerden, ofte die van der aerde gemaeckt zijt.
-
9
- De walvisschen ofte zeedraken ofte andere zeemonsters worden onder d’aerde begrepen, gelijck oock somtijts de zee selve, gelijck als’er geseyt wort, dat Godt hemel ende aerde geschapen heeft, Genes. 1.1.
-
10
- D. sijn bevel, T.w. het bevel des Heeren. De schepselen die geen gevoelen en hebben, loven en dienen Godt, op hare wijse, als Godt door haer sijnen wille uytricht. Siet Psalm 19. vers 4. ende 147.15.
-
11
- Hebr. vogel des vleugels.
-
f
- Prov. 18.10. Iesa. 12.4.
-
12
- D. de macht ende eere. Siet Deuter. 33. d’aenteeck. op vers 17. Dit is principalick in Christo vervult, die de hoorn der saligheyt genoemt wort, Luce cap. 1. vers 69.
-
13
- Dat is, gevende haer stoffe van den lof sijns naems, door sijne weldaden.
-
14
- Verstaet, door gunstgenooten, de kinderen Godes, alle ware Godtsalige, die barmhertigh ende goetdadigh zijn, gelijck haren hemelschen Vader is. Siet Psalm 4.4.
-
15
- D. het welck een volck is, daer mede Godt hem in Christo nauwer verbonden ende vermaeghschapt heeft, als met eenigh ander volck, Ioan. 20.17. Ephes. 2.13, 17. ende 1.Ioan. cap. 3. vers 1.
|