Vraagwinkel

Tijdschrift ‘Maerlant’

Welke bibliotheek bezit een exemplaar van: ‘Maerlant. Tijdschrift voor lezende huisgezinnen’. Een blad in 1853 uitgegeven te Tielt bij de drukker Horta-Delaere. Is er meer dan één jaargang verschenen? en is de jaargang 1853 volledig verschenen?

Bij dezelfde drukkerij - opvolger Horta-Herreboudt - werd in 1886 uitgegeven: ‘Fragmenta. Maandschrift voor Geschiedenis van Steden en Dorpen in Vlaanderen’.

v.s.

Magrietje en Magrendelke - Op de vraag blz. 32

De vertelling van ‘Magrietje en Magrendelke’, ca 1900 te Kortrijk beluisterd, is een zeer verspreid sprookje over een mooi en een lelijk meisje en een zeer boze stiefmoeder, dat haar mooi stiefkind zoekt te vermoorden. Van dit thema bestaan niet alleen talrijke varianten, maar het beschikt ook over een rijkdom van motievenvariatie.

‘Volk en Taal’ (2^de jg. blz. 182) drukte dit sprookje, een variante uit Zuid-Vlaanderen, onder de titel ‘Van Magriendelke en Magreindelke’ en in dezelfde jg. (blz. 204) verscheen ‘Wit Karlientje en Zwart Karlientje’, een opname van A.J. Witteryck. Men vindt dit sprookje ook terug in Witteryck's ‘Oude Westvlaamse Volksvertelsels’ (Brugge, Desclée 1946, blz. 224 en vergelijkende nota's, blz. 302). In Biekorf verschenen vroeger twee varianten (jg. VI, blz. 123 en jg. III, blz. 150).

h.s.

Dagboek van P.J. De Borchgrave. 1780-1819

Volgens E. Vander Straeten (Le théâtre villageois en Flandre I, 126) liet Pieter-Joost De Borchgrave, de gevierde rederijker van Wakken, een aantal handschriften na, waaronder een ‘dagboek’ dat, naar men zei, zeer veel belangwekkende bijzonderheden zou bevatten over de letterkundige bedrijvigheid en het toneelleven van zijn tijd. Dit dagboek zou echter van te intieme aard zijn om gepubliceerd te worden: zo schreef Vander Straeten in 1881, en hierin zal hij de stem van de familie De Borchgrave hebben weergegeven met dewelke hij in goede betrekking was. Reeds in 1854 had Fr. Rens in De Eendragt de wens uitgedrukt gedeelten van dit dagboek te zien publiceren.

Is dit dagboek nog immer bewaard en waar? En moet de volledige of gedeeltelijke uitgave er van nog steeds uitgesteld worden?

c.b.

Oude Brugse spreekwoorden

In Biekorf 1955, 304 en 1956, 160 lees ik enkele ongewone spreekwoorden uit een Brugs schoolboek van 1727.

‘Men mag hem noch huysen, noch hoven.’ Is dat een equivalent van ons: ‘Hij kan hem niet luchten’, niet verdragen?

‘Het sal op een blauw lantschap uitdraijen.’ Men denkt hierbij op ‘een blauwe scheen krijgen’, afgewezen worden bij een huwelijksaanzoek?

‘Een gast stinckt op den derden dagh.’ De betekenis is hier duidelijk en stemt overeen met het frans: ‘L'hôte et le poisson en trois jours sont poison’. Is deze franse spreuk niet ouder dan de vlaamse?

a.g.