Raster. Jaargang 4

(1970-1971)– [tijdschrift] Raster

[p. 191]
Gust Gils witte psichopaat   hier zit   de witte psichopaat   op een stoel,   zijn pantser is   weggeschraapt.   kinderen   met een dolk van marsepein   kunnen hem gemakkelijk   open-   rijten
[p. 192]
uit lijken maakt men nu   een zeer voedzaam kindermeel:   cadaverol       aldus wordt, zowel logies als ekonomies verantwoord   de beroemde kringloop Leven-Dood   weer heel gemaakt.
[p. 193]
roze psichopaat   ach   ik ben zo   zacht-   getatoeëerd   ik ben   een klein fluwelen   gebouw   dat straffeloos   rondwandelt   en bij elke straathoek   zijn roze kartonnen   kop   verliest,   maar dat ik   von röntgenheim zou heten,   is gelogen!   getekend: von röntgenheim
[p. 194]
hoe ulysses   werd door zijn trouwe hond verscheurd.       maar dat was dan ook   alweer een vol jaar   na hun beroemde wederzien
[p. 195]
voor edwin en william   ik weet niet in welk soort van   blauw ik beland   ik ken niet eens mijn eigen kleur   ik vergeet hoe ze vroeger geweest   en herinner ze mij van daarvóór.
[p. 196]
dear doctor schoenfeld:   ik heb helemaal niets verkeerds uitgehaald   en toch zakt mijn kop   onophoudelijk scheef.   wat moet ik hiertegen doen?   en vooral,   waarom???
[p. 197]
glazen psichopaat   tik   kend   zat   hij   in   een   gla   zen   klok
[p. 198]
toen er geen vocht meer   uit zijn wonden tevoorschijn kwam       droogde zij dan ook maar   haar voorgewende tranen van smart.
[p. 199]
mijn ogen groeien wel erg naar elkaar toe   deze dagen, maar daartussen heersen ook   zulke spitse weerlichten, in welke wedijver   begrijpt u maar?   en in zulk tintelend woud   moet ik maar voort.   niet dat ik niet wil. in nog zovele gebieden   moet noodzakelijk nog zovéél   slagader   worden ingevoerd!