16
Ende de 38 kloeckhertighste onder de helden, sal te dien dage 39 naeckt henen vlieden, spreeckt de HEERE.
|
-
1
- Siet boven 1. op vers 3.
-
2
- Moab, ende specialick de Koningh der Moabiten.
-
3
- Hier van en wort nergens elders in de H. Schrift vermeldt. Sommige willen het duyden op de historie 2.Reg. 3.27. siet de aenteeck. aldaer. Andere meynen, dat seker Koningh der Moabiten eenen Koningh van Edom hebbe laten verbranden tot assche, ende daer van eenen kalck doen maken, daer mede hy de mueren van sijn palleys hebbe laten bestrijcken. In allen gevalle is’er eene extraordinare onmenschelicke wreetheyt gepleeght, die Godt niet heeft willen ongestraft laten.
-
4
- Als boven 1.4. ende onder vers 5.
-
5
- Eene stadt der Moabiten. Siet Ierem. 48.24.
-
6
- D. onder gaen, sijnen staet verliesen. Vergel. Hose. 13.1. met de aent. Doch men kan het hier eygentlick verstaen, dat de Moabiten omgebracht sullen worden door den vyant.
-
7
- Van oorlogh ende vyantlicken overval.
-
8
- Als boven 1.14. siet aldaer.
-
10
- Moabs lant, of, Kerijoth.
-
11
- Moab, specialick den Moabitischen Koningh.
-
12
- Afgoden, afgoderije, superstitie, ende alle aenklevende ydelheden.
-
14
- Den vromen, onschuldigen, die eene rechtveerdige sake heeft, in’t gerichte verdrucken, ende den armen, die niets en heeft te geven, maer selfs behoeftigh is, om eene kleyne gifte der rijcken, verdoemen, ende in de macht sijns wederpartijders overleveren. Siet onder 8. vers 6.
-
15
- D. die niet en rusten, voor dat sy den armen, die doch bereets uytgeputt is, als in’t stof der aerden onder hare voeten vertreden, ende in d’uyterste nietigheyt als langhs der aerden sleypen. Vergelijckt de aenteeckeninge op 1.Reg. cap. 16. vers 2. ende Iob cap. 16. vers 15, etc. item onder cap. 5. vers 11. Ofte, dat d’arme, als schuldige ende misdadige, met aerde op het hooft, voor het gerichte mogen staen treuren, den rijcken (die geschencken gaven) te gevalle.
-
16
- Dat is, het voornemen ende doen des genen, die geern in stilligheyt Gode soude gehoorsamen, ten erghsten duyden, verdraeijen, hem in alle manieren beletten, lastigh vallen ende quellen: Item, heeft hy eene goede sake voor in het gerichte, die buygen ende verderven sy, wendende sijn recht van hem. Sommige nemen ’t alsoo, dat sy met haer gewelt ende stoutigheyt sulcken schrick onder de lieden maeckten, dat de vrome haer den wegh moesten wijcken, als niet dervende onder hare oogen komen.
-
17
- Siet Psalm 10. op vers 17.
-
18
- Ofte, afwenden, buygen.
-
19
- De sone ende de vader.
-
20
- Hebr. naem mijner heyligheyt, Dat is, mijnen heyligen naem, na welcken sy genoemt zijn.
-
21
- Door onbeschaemde onkuysheyt te onteeren, ende verachtelick te maken.
-
22
- Hebr. buygen sich, Dat is, sy zijn soo onbeschaemt, dat sy alle boosheyt aen den nootdruftigen gepleeght hebbende, dan noch in de Tempelen harer afgoden derven verschijnen, om aldaer met haer onrechtveerdigh gewin te proncken, ende daer van op hare afgodische feestdagen te bancketteeren, verswarende haer gewelt door afgoderije, ende de afgoderije door haer gewelt.
-
23
- Die aen hen versett zijn, die sy te pande hebben genomen. Siet Exod. cap. 22. vers 26.
-
24
- Dat is, dien sy koopen voor de voeten der gener, die sy onschuldigh hebben veroordeelt.
-
b
- Num. 21.24. Deut. 2.31. Iosu. 24.8.
-
25
- Dat is, de Canaanitische Heydensche volcken, alsoo somtijts genoemt na de principaelste natie, namelick, Amoriters.
-
26
- Verbloemde manieren van spreken. siet Num. 13. versen 28, 32, 33.
-
27
- Maniere van spreken, beteeckenende de uyterste ruïne. Siet Hose. cap. 9. op vers 16.
-
c
- Exod. cap. 12. vers 51.
-
28
- Siet Numer. cap. 6. op vers 2.
-
29
- Als of Godt seyde: Immers is dit waer, ende ghy en kondt het selfs niet ontkennen.
-
30
- Tegen Godts uytgedruckte bevel, Num. 6.3. om hem te tergen, ende met alle Godtsaligheyt te spotten.
-
31
- Hebr. aen, over, of, tegen den Propheten geboden, D. hen verboden. Alsoo wort het woort gebieden somtijts gebruyckt. siet Genes. 2. vers 16. Levit. 4.2. Deut. 2. vers 37. ende 4.23. met d’aenteeck.
-
32
- Vergel. Ies. 30. vers 10. Ierem. 11. vers 21. ond. 7.13.
-
33
- Dat is, het lant met de inwoonders, met mijne straffende hant, door den vyant, soo perssen ende benauwen, gelijck een volgeladene wagen met koorn druckt ende perst dat gene, ofte den genen, dien deselve overrijdt. Vergelijckt onder 6.14.
-
34
- Hebr. ende de toevlucht sal van den snellen, of, lichten, (T.w. op de voeten, als in het volgende vers) vergaen, of, verloren zijn.
-
35
-
Hy sal sijne kracht niet konnen gebruycken, of, soo hyse aenleyt, ’t sal vergeefs zijn.
-
36
- D. leven. siet Genes. 19. op vers 17. alsoo in ’t volgende vers.
-
37
- Of, blijven staen, die andersins een kloeck ende dapper krijghsman plagh te zijn.
-
38
- Hebr. de stercke sijns herten, ofte, die sterck [is met] sijn herte. Vergelijckt Psalm 76. vers 6.
-
39
- Wapen ende kleet wech werpende, om te lichter op de vlucht te zijn.
|