Yang. Jaargang 10
(1974)– [tijdschrift] Yang– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 121]
| |||||
Decor
| |||||
Spelers:Een reporter die een wekelijks televisieprogramma voorstelt in een studio. Eerder koel, objectief, afstandelijk. Een pasgehuwd koppeltje zo wittebroods als het maar zijn kan. Beiden gekleed in een lang nauwsluitend turnpak en beladen met een aantal meetinstrumenten rond heup, pols... (lichtspot op speaker, koppel is belicht; alhoewel ze praten, hoort men hen niet.)
| |||||
[pagina 122]
| |||||
Speaker (televisietoon):
Hartelijk welkom in onze studio vanavond voor ons wekelijks programma: wetenschappelijk verantwoord huwen. Nadat we vorige afleveringen hebben gewijd aan de ideale partner en de ideale partnerkeuze, starten we vanavond een reeks uitzendingen met als thema: het pasgehuwde paartje en de eerste huwelijksweken. We zijn zeer gelukkig hiervoor op de medewerking te mogen rekenen van een kersvers koppeltje - uiteraard gevormd volgens de ideale partnerkeuze - en een uitgebreid team van wetenschapsmensen. Even het hele zaakje uit de luiers doen. Deze namiddag om vier uur hebben Adam en Eva hun officieel jawoord gegeven. Op dit ogenblik al hebben zij hun intrek genomen in hun ondergrondse verblijfplaats; het ligt in hun bedoeling om enerzijds het wereldrekord onder-de-grond-blijven-voor-koppels te verbeteren en om zich anderzijds geheel en al ten dienste te stellen van de wetenschap. Ons wetenschappelijk team zal hen ononderbroken bestuderen. Al hun reacties komen op een beeld- en geluidsband. Ook hun fysische en psychische veranderingen worden door gesofistikeerde apparaatjes verklikt en opgeslagen in een computer. In dit programma zult U wekelijks, door middel van flitsen, op de hoogte blijven van de gedragingen van dit koppeltje. Onze camera's en microfoons noteren voor U alles. Elke zucht, elke oogwenk komt daarna onder het ontleedmes van ons wetenschappelijk team. We zijn er ons van bewust dat dit jonge koppel voor een uiterst zware vuurproef staat. Zij zijn immers volledig afgesloten van de buitenwereld. Geen uurwerk. Geen radio of televisie. Geen geluid of zonnelicht... Kortom, zij zijn volkomen aangewezen op zichzelf. Zij kunnen ten allen tijde deze proef onderbreken door aan de noodrem te trekken boven hun bed. De televisie zal hen echter flink belonen. Niet alleen krijgen ze voor elke dag onder de grond een | |||||
[pagina 123]
| |||||
milde beloning die stijgt met de duur van het experiment, maar ze krijgen nog een prachtig verrassingsgeschenk op de koop toe. Laten we hen even voorstellen. (lichtspot op de speaker wordt gedoofd. men ziet het koppeltje, gekleed in hun strakzittend balletpak. zij zit op een bean bag en kamt haar lange haren. hij ligt op bed en verricht turnoefeningen met zijn benen. men hoort de neutrale stem van de speaker. het paartje praat tegen elkaar maar men hoort hen niet.)
SPEAKER (niet belicht): Links, Eva Lachtendalle; twintig jaar, drie maand, veertien dagen. Gestalte 1 meter zestig, gewicht: 52 kg. Boogschutter, wat een aktieve, dynamische en humoristische persoonlijkheid betekent. Het ideale doorsnee-vrouwtje. Uit een burgerlijk gezin ontsproten loopt zij probleemloos school tot haar achttiende. Wel dient vermeld dat zij op haar zestiende ontmaagd werd door een Turkse Irish Coffeeverkoper. Veel trauma's hield zij er nochtans niet van over. Zij liep universiteit, maar ontliep de examens, zodat zij tweemaal zakte. Ondertussen daagde echter de ware Jacob op en zoals voor de meeste van onze meisjes waren daarmee alle toekomstproblemen van de baan. Eva zal een voorbeeldige huisvrouw, moeder en vrouw worden. Rechts Adam Verpaalt, de ideale doorsnee-man. Vierentwintig jaar, zes maand, zeven dagen. Gestalte: 1,78 meter dankzij body building, gewicht 73 kg. dankzij Mars en Kaaps Fruit. Een Waterman. Waar Waterman en Boogschutter stoeien daar is opwinding, avontuur en plotselinge verandering. De onortodoxe opvattingen van de Waterman fascineren Boogschutter. Een nadeel van de Waterman-Boogschutter-relatie is het gevaar voor krachtverspilling. Waterman-Boogschutter, een snel levenstempo is gewaarborgd. | |||||
[pagina 124]
| |||||
Adam was zeer aktief in zijn studententijd; veel te aktief vond zijn jeugdliefde. After shave, voetbal, televisie, Merckx, seks, het boeit hem allemaal, maar Coca Cola het meest van al. Hij is dan ook verkoopsdirecteur bij deze firma. Van links naar rechts op uw scherm het koppel Eva Lachtendalle en Adam Verpaalt die elkaar leerden kennen doordat men een Belga nooit alleen rookt. Zij beginnen vanavond hun historische huwelijksvlucht ten dienste van de wetenschap. Waarover zouden zij het hebben? (nu hoort men hen wel praten, zeer opgewekt, euforisch. Eva zit nu bij Adam op schoot op de rand van het bed.)
EVA:
(lief, aanhalig) ... ja echt Adammeke, van nu af aan ben jij mijn koning, mijn tuin- en huiskoninkje.
ADAM:
(zegent Eva; op reciterende toon) Maar mijn koninkrijk is niet van deze rotwereld.
EVA: Als jouw lief maar van deze wereld is. ADAM:
(verbeterend) God is liefde. (gewone toon) Ten minste, dat zeggen de kerkmuren.
EVA: Dan ben jij God. Kom Godje, kom op het altaar. Mijn huisgod kom op ons bed. (Eva trekt Adam op het bed) Laten we de innigste misviering houden die er ooit geweest is. Al mijn kaarsen branden. Eet mijn lichaam. Drink mijn liefde.
ADAM:
(nog steeds reciterend; wijst naar Eva) Zie de dienstmaagd des Heren, het geschiede volgens... volgens... euh...; (valt uit zijn rol, gewone toon) nu ja, volgens jouw willetje.
(beiden vrijen op bed, meteen gaat het licht bij hen uit)
(lichtspot op speaker)
SPEAKER: U begrijpt beste kijkers, dat wij de uitzending hier onderbreken. Vooralsnog vervelen zij zich niet. De partner is niet de hel maar de hemel. Wij nemen afscheid van U en geven U rendez-vous voor volgende week. Aan onze sympathieke | |||||
[pagina 125]
| |||||
proefkonijntjes wensen we veel moed en zeker geen kuise nacht toe. (licht uit gedurende 30 seconden)
| |||||
Flits 1(lichtspot op het koppeltje, men hoort hen niet. beiden zitten in een bean bag en spelen scrabble)
STEM SPEAKER:
(niet belicht) Een goede avond, beste kijkers. Het experiment met ons pasgetrouwde koppeltje is nu precies een week oud. Momenteel spelen zij scrabble. Uit de onstuitbare vloed aan informatie van ons wetenschappelijk team licht ik kris kras volgende opmerkingen omtrent de voorbije week.
De dokter verklaarde hun gezondheidstoestand goed. Alhoewel beiden de eerste drie dagen enigszins vermoeid bleken van de uitputtende nachten, is de toestand daarna evenwichtiger geworden. De socioloog stipt onder meer aan, dat reeds de vierde dag, de beperkte ruimte zekere kernen van wrijving zou doen ontstaan tussen beide personen ook en vooral ter hoogte van de borsten en de dijen. De psycholoog: de beide proefkonijnen hebben nu reeds het begrip tijd uit het oog verloren. Het is opmerkelijk hoe in het begin de dagen voor hen langer waren, onbewust hebben ze deze ingekort. Een huwelijksadviseur merkte op dat de blijken van genegenheid tegenover elkaar in dalende lijn evolueren. Hij staafde deze bewering met volgende cijfers: de eerste dag kusten zij elkaar 243 maal. De tweede dag: 211. Derde dag: 174. Vierde dag: 126. Vijfde dag: 111; zesde 109 en de zevende dag 89. Hierbij weze opgemerkt dat het soms niet duidelijk was of een kus al dan niet beëindigd was of een nieuwe begonnen. En nu kijken en luisteren naar onze proefkonijntjes. | |||||
[pagina 126]
| |||||
(stemmen hoorbaar van Adam en Eva, zij scrabblen)
EVA:
(lichtgeraakt) Wat voor een woord is dat nou?
ADAM:
(iemand die duidelijk geduldig probeert te zijn) Euken. Dat is hetzelfde als aaien, indien je voor beide werk- en zuchtwoorden een n plaatst.
(EVA):
(kortaf) Staat niet in Van Dale. Je speelt weer vals. Zelfs in dit heilig jaar van de monumentale vrouw kun je niet fair verliezen van een vrouw.
ADAM: Vroeger liet je me dan winnen, zonder dat ik het merkte. EVA: Vroeger, jaja. Je kunt niet fair verliezen en je kunt niet verdragen dat ik je laat winnen en toch wil jij altijd spelen. ADAM: Spelen, nu je het zegt. Even euken, Eva? EVA:
(lichtjes opgewonden) Dat is het enige waar jij aan denkt. Vrijen op verzoek doe ik niet.
ADAM: Och kom, plaatjes op verzoek gedraaid klinken nog aardiger dan andere. EVA:
(boos) Voor jou zijn een fonoplaat en een vrouw precies gelijk, he. Omwille van het gaatje zeker. (schamper) Hei, hei.
(Eva staat recht, stapt twee passen naar links, twee naar rechts, twee links, twee rechts.)
EVA:
(roept) Ik verveel me rot.
ADAM:
(kalm) Dank je voor het compliment.
(licht uit in het vertrek van het paar. spot op speaker)
SPEAKER: Dit is een kritieke faze. De prikkelbaarheid neemt toe naarmate meer dieren op een kleine oppervlakte samenhokken, zoals vele experimenten ons leerden. Deze waarheid lijkt hier ook voor jonggehuwden bevestigd te worden. Afwachten maar. Zie volgende week hoe ons koppel zich onder deze druk weet te handhaven. (alle lichten uit gedurende 30 seconden)
| |||||
[pagina 127]
| |||||
Flits 2(Eva en Adam belicht. men ziet beiden voorwaarts stappen, de romp wat naar voor gebogen, om hun middel belet een stevige elastieken band hen vooruit te komen. men hoort hen niet, alhoewel men ziet dat ze praten. de speaker, niet belicht, hoort men wel.)
STEM SPEAKER: Welkom op de veertiende dag van onze slijtageslag van een huwelijk, ten bate van de wetenschap. Ons koppeltje houdt zich ondertussen nog steeds kranig. Enkele vaststellingen van de voorbije week terwijl U op uw scherm kunt zien hoe zij hun dagelijkse wandeling maken. Het besef van tijd hebben ze nu volledig verloren. De lengte van hun dagen schommelt tussen 16 en 19 uur. Gisteren dachten ze dat ze reeds 16 dagen onder de grond zaten. Hun houding ten opzichte van elkaar is minder verdraagzaam en agressiever geworden al blijft het binnen de perken van de echtelijke twisten en worden deze snel weer bijgelegd en -gezoend. Ze hebben twee dagen terug ook eventjes gesproken over het stopzetten van deze proef. Gelukkig trok deze depressieve bui vlug over. Ze blijken zelfs zeer creatief in het verdrijven van de verveling. Hoort U maar. (men kan hen nu ook horen spreken)
EVA: Let op voor die tram. (ze grijpt Adams hand en trekt hem als het ware op de stoep. ze haasten zich even en gaan dan weer langzamer)
ADAM: Men rijdt zo de benen onder iemands lijf vandaan. We zijn toch al in de Veldstraat geraakt. Als hier geen kat, hond of mens loopt kun je de Veldstraat doorlopen in 476 stappen. EVA: Zo je niet gehinderd wordt door regenschermen die je de ogen uit steken, kooplustigen in alle maten, pakjes links, pakjes rechts, en overal voeten, koppen, handen, stank... (Eva staat plots stil, kijkt aandachtig naast zich.
| |||||
[pagina 128]
| |||||
Adam stopt ook.)
ADAM: Waar kijk je naar, medegevangene? EVA: Die laarsjes lijken precies op de mijne, maar ik heb ze goedkoper gekocht. (Eva gaat verder, Adam ook)
ADAM: Links-rechts; links-rechts; links... links... EVA: Jawohl, oppersturmneuker! ADAM: Nein, (in het Gents:) nieje, we zijn op stap voor de vrede; voor de goede verstandhouding tussen de toekomstige jonggehuwden.
EVA:
(spottend) Wat zijn we weer een voorbeeld?
ADAM: Op stap voor de wetenschap in dienst van het geluk van toekomstige trouwlustigen. EVA: In dienst van onze geldbeugel, bedoel je. (Adam stopt. Eva gaat onverschillig door)
ADAM:
(geprikkeld) Je kunt het niet hebben he, dat er mensen zijn die wèl om anderen bekommerd zijn.
(Eva stopt ook. gespt elastieken band los)
Naastenliefde, broederlijkheid, eerlijkheid, rechtvaardigheid, edelmoedigheid... EVA:
(zet deze litanie verder) ... schijnheiligheid en alle andere heidenen nogantoe. Je reinste hypocrisie al die mooie deugden... Ach verdomme, bekijk jezelf; als een zaaier strooi je mooie woordjes rond naar de hongerlijders, de gehandicapten, de gastarbeiders, de derde leeftijd; maar heb jij al 'ns echt honger gehad? Ben jij blind geweest? Ben jij gastarbeider geweest? Je weet niet waarover je het hebt, patertje!
ADAM:
(vlak) Jij wel.
EVA: Ik wil me ten minste niet opwerpen als redder-der-mensheid. Werp al uw kommer op de Heer... ADAM: Eva, ik ben geen held, maar ik meen de woorden die ik zeg, ik, och, je wilt noch kunt begrijpen... EVA: Je hebt medelijden met al die stakkerds. Niets is erger dan medelijden. Het ergste is dat ik nu ook medelijden met jou heb. ADAM: Dat had je niet moeten zeggen. (Adam stapt ook uit zijn rubberen tredmolen, gaat op bed zitten, hoofd in de handen, licht uit.)
| |||||
[pagina 129]
| |||||
SPEAKER:
(belicht) Het is voor iedereen duidelijk dat beide proefpersonen steeds meer inspanningen moeten doen om zichzelf te beheersen. Dit ononderbroken samenleven in een zeer beperkte ruimte, met steeds dezelfde persoon, gedurende vrij lange tijd is volgens onze huwelijksadviseur ten zeerste verhelderend voor beide personen. Hij stipte aan dat dergelijke proef vóór het huwelijk de trouwlustigen in staat zou stellen bijna 100% zekerheid te verschaffen omtrent hun toekomstige partners. Of echter de liefdesband tussen twee mensen dergelijke test kan doorstaan kunnen we vooralsnog niet zeggen. Volgende week komen we bij U terug met meer nieuws.
(alle lichten uit gedurende 30 seconden).
| |||||
Flits 3(licht op in kamer van het koppel. zij dansen een rock'nd roll. Eva zeer zwierig, Adam zeer stuntelig. men hoort hen niet, alhoewel men ziet dat ze beiden lachen en zingen).
SPEAKER:
(belicht) Even een kort overzichtje van de voorbije week. Algemeen bekeken kunnen we van een verheviging in hun houding spreken. Daar waar ons wetenschappelijk team eerder verwacht had dat ze langzamerhand elkaar zouden verlammen, schijnt de realiteit het tegengestelde te bewijzen. Inderdaad, hun gebaren werden heftiger, hun woordenwisselingen scherper, luider. Ook hun gemoedsstemming ondergaat grotere schommelingen. De ups and downs volgen elkaar sneller op. Ze hebben minder hevig lief, maar wel zijn hun ruzies in felheid toegenomen. De tegenstellingen en gelijkenissen tussen beide proefpersonen zijn duidelijker geworden. Zij zijn veel onbeschaafder zichzelf als twee weken terug. Dit experiment schijnt dus inderdaad vorige veronderstellingen te bevestigen als zouden onder dergelijke omstandigheden een aantal verborgen facetten aan de
| |||||
[pagina 130]
| |||||
oppervlakte komen. Onze dokter bevestigt de goede conditie van de proefpersonen. Het fitheidsprogramma en het uitgekiende dieet schijnen dus wel hun deugdelijkheid te bewijzen. En nu over naar onze proefkonijnen. (licht uit op de speaker)
(Eva en Adam dansen verder. zij zingen de rocker: Rock around the clock. af en toe neuriën ze het lied verder wanneer ze de tekst niet meer weten. Adam stopt met dansen, Eva dans nog wat alleen verder.)
ADAM: Ik heb geen zin meer om te dansen. EVA: Omdat je niet kunt dansen, mijn stijve hark. ADAM: Twee jaar terug heb je me beloofd om mij te leren dansen. EVA: Van een boerenpaard maak je geen springpaard. ADAM: En van een boerin geen dame. (Eva gaat op de bean bag zitten. Adam op de grond)
ADAM: Ik mis mijn pijp. EVA: Ik mis mijn sigaretten. ADAM: Nog goed dat we elkaar hebben. EVA: gehad. ADAM: Ik mis mijn voetbal. EVA: Ik Mannix, Barend en Berend. ADAM: Nog goed dat we elkaar hebben. EVA:
(fel) gehad
(Adam zucht)
ADAM: Ik mis mijn Black and White whisky en mijn BMW. EVA: Ik de dancings en de muziek (wiegt met haar hoofd)
ADAM: Maar we hebben toch elkaar. EVA:
(roept) gehad!
ADAM: Ik mis de wind in de bomen en de rivier 's avonds als... EVA:
(treiterend-schamper) en de vloekende zonnebal en de perelende dauw en de naarstige bijtjes op de pisbloemen.
ADAM:
(koppig) En toch is het goed dat we elkaar
| |||||
[pagina 131]
| |||||
hebben. EVA:
(gilt keihard) gehad!!!
ADAM:
(zacht schuddebollend) Liefgehad, lovebird.
EVA:
(begint zachtjes te wenen) Ik ben zo bang dat we elkaar aan het verliezen zijn.
ADAM: Hoe kan dat nou, gek konijntje. Je kunt hier niet verloren lopen, we kunnen elkaar niet ontlopen. Ik blijf bij jou. EVA: Dat is het ergste: opgesloten zitten in een kooi met degene die je liefhebt. We hebben nooit geleerd helemaal op onszelf aangewezen te zijn. We kunnen het niet. Niet meer. Bovengronds leef je immers slechts gedeeltelijk, daar word je geleefd. Hier moeten we het zelf rooien. ADAM: Is dat niet een prachtige kans? Iedereen droomt ervan met zijn geliefde op een onbewoond eiland te leven en helemaal ongestoord zichzelf te kunnen zijn. EVA: Ja, maar het is menselijk gezien niet mogelijk. Jezelf zijn betekent de ander vernietigen. We vernietigen elkaar. ADAM: En toch ben ik nog even gek op jou. Op jouw woorden, schat; op jouw topjes en jouw teentjes. Op alles van en in jou. (ze omarmen elkaar. licht uit op het koppel.)
SPEAKER:
(belicht) Waar ik nog niet eens melding van gemaakt heb is deze stapel post van zeer geïnteresseerde kijkers die bijna allemaal dit koppel aanmoedigen. Velen vragen ook hun adres om later men hen te corresponderen omtrent hun ondergrondse ervaring.
Kijkers, tot kijk op de afspraak voor toekomende week. (alle lichten gedoofd gedurende 30 seconden)
| |||||
Flits 4(Eva ligt op haar buik op bed, praat, maar we horen haar niet. Adam is aan het oefenen op de home trainer. koppeltje is belicht)
| |||||
[pagina 132]
| |||||
SPEAKER:
(belicht) In de afgelopen week heeft het er enkele malen naar uitgezien dat het koppel naar de noodrem zou grijpen. Het gevaar werd telkens overwonnen.
Opmerkelijk zijn de lange periodes van stilzwijgen. Wanneer ze praten maken ze niet veel woordjes meer vuil. De zeldzame keren dat er nog gesproken wordt, staan we in feite voor monologen, meestal handelend over feiten uit het begin van hun liefdescarrière. Nooit over de toekomst. De psycholoog maakte op dit punt een vergelijking met een koppel dat reeds 25 jaar getrouwd is. Hierbij aansluitend vroeg onze socioloog zich af of deze proef niet een versnelde weergave was van de evolutie die alle koppels doormaken, gedurende een heel leven. Verdere bestudering en diepere analyse zullen daar het antwoord moeten op geven. (speaker kijkt naar het scherm)
Blijkbaar zijn ze nu wèl aan het praten. Even luisteren. (licht uit op speaker. nu hoort men Eva wel spreken)
EVA: Herinner jij je nog hoe we eens samen gezwommen hebben in het stadspark. Het was zo'n drukkende avond geweest, we konden niet slapen en gingen zwemmen. ADAM: Toen kwam de bereden politie ons uit het water schelden. EVA: Bereden politie, jij slaat door! ADAM: Lief Evaatje, ik bedoelde het wijfje van die politieagent. (pauze)
EVA: Op nieuwjaarsavond heb ik eens echt fijn met jou gedanst. Terwijl we als een kolk door de andere paartjes wervelden dacht ik aan die keer met jou in dat kleine bootje. Dat was de eerste keer dat je me nam. Je ging zo onstuimig te keer dat het bootje bijna kantelde. ADAM: Zedenles: wees nooit te geweldig de eerste keer. EVA:
(bakvisachtig) Wat was ik toen verliefd!
| |||||
[pagina 133]
| |||||
ADAM:
(plechtstatig) We deelden lief en leed.
EVA:
(schamper) Jij het lief en ik het leed.
(pauze)
EVA: Adam, ik ben zo bang. ADAM: Begin nou weer niet te zeuren over jouw pillen. Volgens mij moeten we slechts vier dagen meer volhouden en we zijn de nieuwe wereldkampioenen. EVA: Ik ben zo bang dat ik dan al zwanger zal zijn. ADAM: En je nam reeds 26 pillen. EVA: Toch ben ik zo bang. ADAM: Gekke madame Verpaalt, hoe kan je nu zwanger zijn met zo'n pillenvracht. (Eva kijkt gefascineerd naar de noodrem. ze gaat er heen. Adam merkt het en neemt haar in zijn armen.)
ADAM: Nog 5 kleine dagjes en het is allemaal over.
(Adam wiegt haar) Allemaal voorbij. All over.
(licht uit)
SPEAKER:
(belicht) Eva schijnt aan het einde van haar psychische krachten te zijn gekomen. Adam nog niet.
Volgende week verneemt U meer over deze apostels van het huwelijk. (alle lichten uit gedurende 30 seconden)
| |||||
Flits 5(in de studio, speaker met Adam en Eva)
SPEAKER: Beste kijkers, drie dagen terug heeft het koppel Adam Verpaalt - Eva Lachtendalle het experiment stilgelegd door een ruk aan de noodrem. U kijkt naar een interview dat onmiddellijk daarna werd opgenomen en nu in uitgesteld relais wordt uitgezonden. Adam en Eva hebben het oude rekord verbeterd met welgeteld 4 seconden. Maar van veel groter belang is de massale hoeveelheid aan informatie die ze de wetenschap hebben bezorgd. Het wetenschappelijk team heeft stof om maanden op | |||||
[pagina 134]
| |||||
te werken, aldus de dokter uit dit team. Zo dadelijk zullen ze trouwens nog aan een aantal tests onderworpen worden. En nu hun beloning. Naast een belangrijke geldsom heeft de televisie, zoals onze kijkers weten, nog een prachtige verrassing in petto. We bieden aan dit moedige modelkoppel een prachtige wereldreis aan. Hoogtepunt van deze reis: een veertiendaags verblijf op een onbewoond eiland. (Eva en Adam bekijken elkaar ontsteld, ontzet. langzaam komen ze allebei uit hun zetel.)
SPEAKER: Zij zijn allebei sprakeloos van dit unieke geschenk. Zo zullen zij...
(Eva en Adam gillen door elkaar heen): Sadist! Moordenaar! Cipier! Hoefijzerbek! Je wilt ons dood hé! Dwalm! Wietkoker! Grobbejanus! Brieselaar!
(speaker vlucht verschrikt weg. Eva en Adam bedaren.)
EVA: En denk nou maar niet dat we elkaar niet graag meer zien; integendeel, daarom gaan we voor een hele poos elk apart op reis. En daarna wordt ons samenzijn des te rijker en inniger. Een gekooide leeuw wordt een lief schoothondje. Mensen hebben veel andere mensen nodig om zichzelf te kunnen bijtanken. ADAM: Want waarom dacht U dat Adam en Eva in de appel hebben gebeten in het Aards Paradijs? Omdat God hen bovengronds in een kooi had gestopt. (Eva en Adam ineengestrengeld af. Doek.)
|
|