Kleine gedigten voor kinderen
(1998)–Hieronymus van Alphen[p. 90] | |
[p. 91] | |
De edelmoedige wedervergelding
Zou ik dan mijn zusje kwellen
Om dat zij me niet bemint?
Zou ik kwaad van haar vertellen?
Neen ik denk: zij is een kind!
'k Zal haar van mijn lekkers geven,
Dan wat druiven, dan een peer,
Dan een hazelnoot zes zeven,
En wanneer zij wil, nog meer.
'k Zal haar hart door liefde winnen,
Ze is tog geen kwaardaartig kind;
Zo lang zal ik haar beminnen,
Tot ze in 't eind mij ook bemint.
|
|
