Zie, kind, hoe de avond komt met vrede-schreden

en alle boomen staan gerust en grauw

en staren naar den duister, die 't verleden

met 't heden bindt in droomens-grijze schaûw.

 

De vijver ligt zoo stille, en schijnt zich nauw

te wikkelen in de innige avond-vrede,

die om ons huisje wispelt hope-beden,

- en 't leven maakt een spel van licht en schaûw.

 

En hoor, o kind, hoe nog een vogel fluit

en, trage wiekend, wil zijn nestje vinden,

berustend in het Goed', dat de aarde omsluit.

 

En ruik hoe breed de zoele en milde winden

ons brengen aller-zoetste geuren meê,

verinnigd in der wereld schoone vreê.