Print Van glorie en lijden(1917)–Daan BoensSonnetten uit de loopgraven aan den Yser Vorige Volgende [p. 11] De Wreede Intocht [p. 13] De Moeder sprak: Zie, kind, hoe de avond komt met vrede-schreden en alle boomen staan gerust en grauw en staren naar den duister, die 't verleden met 't heden bindt in droomens-grijze schaûw. De vijver ligt zoo stille, en schijnt zich nauw te wikkelen in de innige avond-vrede, die om ons huisje wispelt hope-beden, - en 't leven maakt een spel van licht en schaûw. En hoor, o kind, hoe nog een vogel fluit en, trage wiekend, wil zijn nestje vinden, berustend in het Goed', dat de aarde omsluit. En ruik hoe breed de zoele en milde winden ons brengen aller-zoetste geuren meê, verinnigd in der wereld schoone vreê. Vorige Volgende