Wat doet de stilte goed aan 't harte op 't front.....

De morgend komt zijn rood gezichtje toonen

aan 't Oosten, waar de schemer nu gaat wonen

voor gansch den dag - de velden worden blond.

 

En 't gindsche stille beekje loopt in 't rond',

en zingt zijn eeuwig liedje, dat nu schoone

en zoeter wordt, wijl de eerste morgendstond

hangt om de boomen hun verminkte kroonen.

 

Geen kogel meer doorstriept, met zweep-gerucht,

de kalmte, die men van een kerk zou denken,

zoodat men luistert schier op 't orgel-zwenken.

 

En wit, veel witter dan de reine droomen,

die door den morgend tot een meisje komen,

doorsnijdt een breede, witte meeuw, de lucht.