Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
DBNL Logo
DBNL Logo

Hoofdmenu

  • Literatuur & Taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • E-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Gebruiksvoorwaarden
    • Voorwaarden voor hergebruik
    • Disclaimer
    • Voor rechthebbenden
  • Over DBNL
    • Over DBNL
    • Contact
    • Veelgestelde vragen
    • Privacy
    • Toegankelijkheid

Informatie terzijde

Algemeen letterkundig lexicon
Toon afbeeldingen van Algemeen letterkundig lexicon

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave




Downloads

Lexicon van drama en theater (4,42 MB)

Lexicon van de poëzie (5,01 MB)

Lexicon van de retorica (1,62 MB)

Lexicon van de verhaalkunst (3,59 MB)

Lexicon van literaire genres (13,34 MB)

Lexicon van de literatuurgeschiedenis (15,45 MB)

Lexicon van de algemene literatuurwetenschap (2,36 MB)

Lexicon van handschriftenkunde, boekwetenschap en editietechniek (19,90 MB)



Genre

sec - letterkunde

Subgenre

non-fictie/naslagwerken (alg.)


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

 

Algemeen letterkundig lexicon

(2012-....)–anoniem Algemeen letterkundig lexicon– Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

aversio

Etym: Lat. afwending; Gr. synoniem metabasis = over-stap, m.n. van het ene onderwerp naar het andere.

Literaire en retorische techniek die erin bestaat dat de schrijver of spreker het betoog onderbreekt door zich af te wenden hetzij van zichzelf (hij laat dan zogezegd iemand anders spreken: aversio ab oratore, ook sermocinatio genoemd), van zijn onderwerp (hij last dan een uitweiding in: aversio a materia, ook digressio genoemd) of van zijn publiek (hij richt zich dan tot afwezige of levenloze dingen: aversio ab auditoribus, ook apostrofe genoemd), of hij probeert een netelige kwestie te omzeilen, ook apoplanèsis (apo-planaein = (doen)afdwalen). Als hij zweert bij iets dat afwezig is, dan spreekt men van obsecratio-1 (Lat. bezwering) of obtestatio (Lat. eed).

Lit: G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, dl. 1 (1992), kol. 825-826.

avant-garde aversio ab auditoribus zie apostrofe

thematisch veld:

Retorische procedés en stijlfiguren: de klassieke traditie
Gedachtefiguren: betrokkenheid

Vorige Volgende