Nederduits

In de 20^ste eeuw in onbruik geraakte benaming voor de eenheidstaal die omstreeks 1500 uit het Middelnederlands ontstond: het Nieuwnederlands. De term werd in de 16^de en 17^de eeuw algemeen gebruikt, bijv. in de titel van de eerste spraakkunst van het Nederlands: de Twe-spraack van de Nederduytsche Letterkunst (1584) van (waarschijnlijk) Hendrick Laurensz Spiegel.

Het begrip ‘Nederduits’ voor het Nederlands moet overigens niet verward worden met de gelijknamige ‘Duitse’ tegenhanger van het Hoogduits, de taal van Noord- en West-Duitsland die ook wel Platduits of Nedersaksisch genoemd wordt.

Lit: C.G.N. de Vooys, Geschiedenis van de Nederlandse taal (1975⁵) • J.W. de Vries, R. Willemijns & P. Burger, Het verhaal van een taal. Negen eeuwen Nederlands (2003⁶) • M.J van der Wal & C. van Bree, Geschiedenis van het Nederlands (2008⁵).