quodlibet

Etym: Lat. quod libet = wat men belieft.

Bijzondere vorm van de disputatio, een Bijbelexegetische schooldiscussie over losse onderwerpen (vandaar de naam), die tussen 1250 en 1320 haar bloeiperiode beleefde aan de theologische faculteit van Parijs, en die ook op teksten in de volkstaal een zekere invloed uitoefende, bijv. op de Eerste Martijn van Jacob van Maerlant.

Lit: P.L. van Veldhuijsen, ‘Wat is het sterkste, de wijn, de vrouw, de koning of de waarheid? Een quodlibetale kwestie van Thomas van Aquino’ in Millennium 2 (1988), p. 144-149 • P. Berendrecht, ‘Maerlants Eerste Martijn: een “leer-rijk” quodlibet?’ in Spektator 19 (1990), p. 369-385 • G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, dl. 7 (2005), kol. 532-549.