happy end(ing)

Etym: Eng. gelukkig einde.

Het gelukkige einde van een verhaal of toneelstuk wanneer de moeilijkheden opgelost of de gevaren overwonnen blijken te zijn: de goeden worden beloond (bijv. huwelijk) en de kwaden gestraft. Een dergelijk einde is typisch voor genres als het sprookje (het zgn. Märchenglück samengevat in 'en ze leefden nog lang en gelukkig') en het blijspel (vgl. 'all is well that ends well'). Zie ook deus ex machina en open einde.

Lit: D. Yanno, The third act. Writing a great ending to your screenplay (2006) • J. Leerssen, 'Happy endings' in L. Jensen & L. Kuitert (red.), Geluk in de negentiende eeuw (2009), p. 161-172.