kunstenaarsroman

De benaming kunstenaarsroman (Du. Künstlerroman) wordt gebruikt voor die bepaalde soort ontwikkelingsromans waarin de groei van een artistiek personage wordt beschreven. Bijv. Der grüne Heinrich (1854) van G. Keller, of A portrait of the artist as a young man (1916) van J. Joyce. Zie ook Bildungsroman en self-begetting novel.

Lit: T. Graas, 'Kunstenaarsromans en kunstenaarsnovellen' in M. Adang e.a. (red.), Met eigen ogen (1984), p. 151-161 • K. Humbeeck, '"Een volkomen ongezond boek": L.P. Boons kunstenaarsroman "Abel Gholaerts" (1944) en de nieuwe literaire orde' in D. de Geest, P. Aron & D. Martin (red.), Hun kleine oorlog: de invloed van de Tweede Wereldoorlog op het literaire leven in België (1988), p. 11-47 • G.J. van Bork, 'De winst van de angst: "Eiken van Dodona" als kunstenaarsroman' in G.J. van Bork & N. Laan (red.), Kunst & letterkunst (2000), p. 30-37.